40. Innocenty I (św. 22-XII-401 - 12-III-417) 
Św. Innocenty, papież – jego pontyfikat przypadał w okresie od 22 grudnia 401 do 12 marca 417. Ojcem Innocentego był papież Anastazy I. Innocenty urodził się w Albano koło Rzymu. Ekskomunikował ascetę Pelagiusza. Innocenty I rozstrzygnął sprawy dotyczące liturgi i kościoła. Podkreślał znaczenie stolicy Piotrowej. Innocenty I zmarł w Rzymie i został pochowany na cmentarzu Poncjata. Wspomina się go 28 lipca
 
Pelagiusz (Pelagian) - (360? - 435? r.) - mnich z Brytanii (wg innych źródeł - z Irlandii lub Walii), nauczał w Rzymie i w Afryce Północnej, twórca pelagianizmu.
Pelagianizm - we wczesnym chrześcijaństwie pogląd przypisywany Pelagiuszowi, zgodnie z którym grzech pierworodny nie miał wpływu na naturę człowieka (która, jako stworzona przez Boga, pozostała boska), a człowiek - dzięki swej wolnej woli - jest w stanie samodzielnie odróżnić dobro od zła, bez boskiej pomocy. Zgodnie z twierdzeniami Pelagiusza grzech popełniony przez Adama był jedynie "złym przykładem" i nie został odziedziczony przez ludzi. Podobnie widział pelagianizm rolę Jezusa Chrystusa - jako "dającego dobry przykład". Człowiek - przez naśladownictwo Chrystusa - miał się sam wyzwolić z grzechu i samemu osiągnąć zbawienie.

Pelagianizm jako system został rozwinięty przez uczniów Pelagiusza: Celestiusza (V w.) i Juliana z Eclanum (ok. 386-454).

Zajadłym przeciwnikiem pelagianizmu był św. Augustyn z Hippony (354-430). Pelagianizm został potępiony przez dwa lokalne synody w Afryce Północnej i ostatecznie uznany ze herezję na Soborze Efeskim w 431 r. (choć nie był to główny temat tego soboru).