Ostatnia aktualizacja: 07-lutego-2009       

          Antyklerykalizm
* Strona ta jest współtworzona  przez społeczność internetową i stanowi odbicie poglądów tych osób które zechciały do mnie napisać.
Ponieważ serwis jest z założenia antyklerykalny brane są jedynie pod uwagę wypowiedzi osób w jakimś stopniu niezadowolonych
z kierunku ku któremu zmierza nasze coraz bardziej wyznaniowe państwo. Wychodzę bowiem z założenia, że o interesy kleru i Kościoła
rzymskokatolickiego dba już przynajmniej 10% polskiego Internetu w postaci różnej maści stron diecezjalnych, parafialnych i portali
katolickich. Odpowiedzi tzw. meherów czyli zwolenników jedności państwa i Kosciola są jednak zliczane i brane pod uwagę w
statystyce ogólnej.

- Ogólna ilość wypowiedzi (również zwolenników państwa kościelnego -   138

- Ogólna ilość wypowiedzi tych, którzy nie widzą nic złego w ingerencji   41
  Kościoła w sprawy państwa.

- Wypowiedzi tych którzy wnieśli coś do poniższego -                                  28

Czym jest antyklerykalizm ?                                              

   Jest postawą niechętną wpływaniu religijnych poglądów na administrowanie państwem. A więc rodzajem ideologii społeczno-politycznej przeciwstawną wobec klerykalizmu. Antyklerykalizm nie dopuszcza władzy władzy kleru  w sferze publicznej. Żadnego rodzaju doradzania, oceniania i wypowiadania się publicznie na tematy państwa i jego polityki.
 Antyklerykalizm może występować z różnym nasileniem i nawiązywać do różnych źródeł ideowych. Odnosi się do dowolnej instytucji religijnej, choć najczęściej pod tym terminem rozumiana jest krytyka klerykalizmu chrześcijańskiego i w przypadku Polski katolickiego, a dokładniej rzymsko-katolickiego.
 Oczywiście nie dotyczy to wyznaczonych miejsc kultu i prywatnych obiektów - takich jak domy i ogrody. Każdy bowiem ma prawo na terenie swojej własności do dowolnych postaw czy zachowań, o ile nie stoją one w jawnej sprzeczności z prawem.. Podstawą antyklerykalizmu jest sprzeciw wobec niektórych przejawów działalności kleru i instytucji wyznaniowych.
Chodzi tu o brak akceptacji wpływania tych instytucji na poza religijne życie społeczeństwa, lub ingerencję w sprawy państwa
i samorządów terytorialnych.
Inaczej mówiąc każdy ma prawo wierzyć w co chce, ale nie powinien publicznie tego manifestować.
Powinien się też wstrzymać od opinii, na które miały wpływ jego poglądy religijne.
Zdaję sobie sprawę, że czasami jest to trudne - chodzi jednak o to by była to osobista strefa prywatności taka sama jak np. życie intymne, czy dane osobowe. Nie należy więc ich uzewnętrzniać z wyjątkiem wspomnianych miejsc kultu i spotkań prywatnych. Państwo i sfera publiczna powinna być całkowicie podporządkowana dobru obywateli.
 Niedopuszczalne jest działanie państwa w interesie dowolnego  wyznania.
 Wszelkie oznaki wiary w postaci krzyży, półksiężycy itp. symboli powinny być całkowicie wyeliminowane z życia publicznego. Również wypowiedzi kleru w środkach masowego przekazu stanowią wykroczenie przeciw porządkowi publicznemu i powinny być ścigane prawnie.
  Wypowiedzi hierarchów Kościoła o chrześcijańskich korzeniach Europy i religijnej wrodzonej nam etyce są pozbawione nie tylko wszelkich podstaw, ale stanowią wręcz religijny bełkot ....w dodatku oparty na własnym interesie kleru i nieprawdziwe z historycznego punktu widzenia.

Czy jesteśmy państwem klerykalnym ?
Bez wątpienia. Kościół posiada znaczący wpływ na pracę rządu. Posiada też liczne przywileje (prawne, podatkowe) pozwalające mu na pasożytnictwo kosztem ludzi nie będących przedstawicielami kleru.
Oto propozycje uregulowań prawnych mających na celu niwelację wpływu Kościoła na nasze życie publiczne.
Większość tych postulatów znajduje się od dawna w prawodawstwie państw demokratycznych.
Jedynie my - bardziej przypominamy państwa wyznaniowe takie jak Iran czy Afganistan, niż demokratyczne kraje europejskie.

       
 1.Każdy obywatel dowolnej wiary ma prawo być traktowany jednakowo przez społeczeństwo i sam powinien przyjmować   analogiczną postawę pozbawioną wpływu swej wiary na własne postępowanie w sferze publicznej.

2.Winna istnieć pełna swoboda wyznania, gdzie każdy będzie mógł wyznawać dowolną religię w miejscu do tego wyznaczonym.

3.Należy wprowadzić całkowity zakaz nauczania religii poza wspomnianymi miejscami kultu. Chodzi o kościoły, domy katechetyczne itp. miejsca stanowiące własność instytucji religijnych. Udział we wszelkiego rodzaju nabożeństwach, ceremoniałach i naukach religijnych winien być całkowicie dobrowolny. W przypadku osób niepełnoletnich wyłącznie w towarzystwie osób pełnoletnich będących ich prawnymi opiekunami lub poświadczonym urzędowo dokumentem upoważniających do czasowego przejęcia opieki nad nieletnim (np. w przypadku nauczania religii).

4.Osoby duchowne dowolnego wyznania powinny mieć prawo do opuszczania terenu miejsca kultu wyłącznie w ubraniu
pozbawianym wszelkich cech i oznak kultu. Również zachowanie tych osób poza terenem kultu winno nosić pod rygorem kary administracyjnej wszelkie cechy neutralności światopoglądowej.

5.Wszelkie wypowiedzi publiczne kapłanów poza świątynią i ich własnymi mediami winny być zabronione. Dotyczy to również  wszystkich innych osób usiłujących zakłócić zasadę państwa neutralnego światopoglądowo. Wszelkie oznaki kultu w postaci amuletów, medalików, czy szkaplerzy noszone być mogą jedynie w przypadku zasłonięcia ich odzieżą.

6. Religie i miejsca kultu mogą istnieć tylko jako utrzymywane i finansowane ze środków wyznawców. Dopuszcza się
działalność komercyjną i gospodarczą jedynie na terenie własnym, lub poprzez własne media. Wszelkie ulgi podatkowe i preferencje winny być surowo zabronione. Obowiązywać więc powinna pełna zasada samofinansowania instytucji religijnych na każdym poziomie. Dotyczy to też pełnej odpłatności za wszelkie świadczenia publiczne i socjalne.

7. Dążenie do uzyskania instytucjonalnego wpływu duchowieństwa na życie społeczne, polityczne i kulturalne w dowolny sposób winno być traktowane jak przestępstwo ,przeciw państwu poprzez agenturalną działalność obcego państwa bądź korporacji.

8.Udział w strukturach państwowych i samorządowych wszelkich organizacji religijnych i ich przedstawicieli w postaci doradców, kapelanów, konsultantów itp. jest zabroniony.

9.We wszelkich przypadkach naruszenia prawa powoływanie się na motywy religijne stanowi dodatkową okoliczność obciążającą analogiczną jak działanie pod wpływem alkoholu lub narkotyków.

10.Człowiek ma prawo do życia i swobodnego wyboru preferencji religijnych pod warunkiem, że nie będą one miały
wpływu na jego poczynania jako obywatela. Dotyczy to również obowiązku działania zgodnego z prawem nawet wobec członków własnej rodziny i siebie samego. (*1),(*2)

(*1) - Za obywatela uważa się każdego człowieka od momentu narodzin. Moment narodzin stanowi przecięcie pępowiny i uaktywnienie własnych procesów życiowych. Przerwanie ciąży do 12 tygodnia wymaga jedynie pisemnego wystąpienia do
właściwej placówki służby zdrowia. Po 12 tygodniu wymaga pisemnego wystąpienia obojga partnerów i uzasadnienia medycznego wraz z dokumentacją. Zezwolenie następuje automatycznie w przypadku  patologii ciąży i zagrożeniem życia kobiety. W innych przypadkach wymaga wyroku sądowego.

(*2) - Każdy człowiek ma prawo do rezygnacji z życia w dowolnym momencie uzasadnionym opinią medyczną, własną wolą potwierdzoną przez dwóch świadków i zgodą opiekunów prawnych, bądź członków najbliższej rodziny.

Wszelkie uwagi zarówno krytyczne jak te wnoszące jakiś nowy aspekt do tematu mile widziane.
Oczekuję na opinie pod adresem e-mail centurion@va.pl  , lub z formularza strony głównej.
Opinie klerykałów nie zostaną dołączone do strony - bo nie jest to strona reklamowa Kościoła,
ani żadnej z jego 12 450 parafii czy niemal podobnej liczby organizacji i stowarzyszeń prokościelnych.
Niemniej negatywne opinie zostaną również oznaczone w ilości ogólnej wypowiedzi, wraz z podziałem
na ich rodzaj w zestawieniu końcowym.