(pontyfikat: ok. 67 - prawdopodobnie 23 września ok. 78) - Linus był synem Herkulanusa. Został nastepcą pierwszego papieża, św. Piotra. Św. Linus bywał wymieniany w najstarszym Kanonie rzymskim Mszy św., czyli w I Modlitwie Eucharystycznej, zaraz po wspomnieniu świętych apostołów Piotra i Pawła. Wspominają o nim również najstarsze katalogi papieskie. Św. Ireneusz napisał: Błogosławieni apostołowie, po założeniu i urządzeniu Kościoła, przekazali jego rządy i episkopat Linusowi. O Linusie wspomina Paweł w swym liście do Tymoteusza (2 Tm 4,21).
Zachowało się o nim mało informacji. Pochodził z Etrurii, być może z Tuscji, gdzie miał przyjść na świat w miasteczku Volterra, jako syn Herkulanusa. Jako następca św. Piotra wsławił się napomnieniem adresowanym do kobiet, aby w świątyni nakrywały głowy welonem. Chodziło mu zapewne o to, by ich fryzury i ozdoby do włosów nie stawały się przyczyną roztargnienia mężczyzn. Linus miał być według Ireneusza i Euzebiusza towarzyszem św. Pawła, który przesłał z Rzymu pozdrowienia Tymoteuszowi w Efezie. Po kilkunastu latach rządzenia kościołem zmarł, jak głosi legenda, śmiercią męczeńską. Natomiast w VI wieku pojawiło się pismo apokryficzne, sygnowane jego imieniem pt. Martyrium beati Petri Apostoli a Lino conscriptum. Kościół wspomina go 23 września.