Liberiusz, papież – jego pontyfikat przypadał w okresie od 17 maja 352 do 24 września 366. Był Rzymianinem, a jego pontyfikat upłynął wśród zaciętych walk z arianami, których postępowanie sprawiło, że cesarz Konstancjusz II wygnał go z Rzymu, a na jego miejsce wybrano antypapieża Feliksa II. Feliks przyjął wybór, choć złożył wobec kleru przyrzeczenie pod przysięgą, że tego nie zrobi. Wśród kleru powstało więc wielkie oburzenie, że dopuścił się krzywoprzysięstwa i splamił swój charakter. Cesarz próbował wpłynąć na papieża, by ten przyjął arianizm. To jednak się nie udaje. Później, gdy Liberiusz zgodził się na piśmie na wygnanie przez Konstantyna, cesarz wypędził Feliksa i osadził znów Liberiusza na stolicy papieskiej. Liberiusz umiera po śmierci cesarza Konstancjusza, oraz Juliana Apostaty, który pragnął przywrócić świetność i dawny blask pogaństwa. Za jego pontyfikatu rozpoczęto budowę rzymskiej świątyni maryjnej - bazyliki Santa Maria Maggiore.
Liberiusz pozostaje pierwszym papieżem, który nie został kanonizowany (nie licząc antypapieży).
Ciekawą jest rzeczą, że jakkolwiek Encyklopedia Kościelna wymienia Feliksa II jako antypapieża, mimo to Kościół katolicki mianował go swoim patronem świętym, głosząc legendę, jakoby Feliks zginął dlatego, że nie chciał wydać rzymianom Pisma Świętego, choć wówczas władza rzymska znajdowała się już w rękach chrześcijan.