"Do serca baśnie Ci podnoszę " Do serca baśnie Ci podnoszę utkane z czystszych barw jesiennych, opadłe do stóp złotem żywym , układające się w rytm zwiewny. Głaśnięcia powietrza trudno zliczyć tyle liściastych w nich motyli, w cieniutkie mosty z pajęczyny słońcu się uda czar pochwycić. Szale wrzosowe ścielą lasy, radość dawania jest tak bliska, podnosi skrzydła widok buków, które purpurą lśnią z ogniska. Korale z rosy zbieram z trawy ulotna myśl już miodem kipi, bo koktajl z piękna życia gotów. Podnieś do ust swych, proszę wypij. Autor: Mary 121 Napisany 2008.10.03 dodany 2 paźdz. 2008r.)

Szukam człowieka !

Wśród tłumu, szukam człowieka !
Wśród przyjaciół, szukam przyjaciela.,
Wśród ważnych, szukam mądrego,
Wśród usłyszanych słów, szukam prawdy,
Wśród wydanych wyroków, szukam sprawiedliwości,
Wśród wylanych łez, szukam łzy szczęścia,
Wśród wyciągniętych rąk, szukam tej pomocnej,
Wśród kolorów szukam białego w kolorze białym
... i czarnego w kolorze czarnym .
Wśród dróg
.... szukam właściwej drogi !

Koniczyna

W trawie po czubek nosa...
szukam czterolistnej koniczyny...
Tak dla Ciebie mogę dzień cały
bez przyczyny...

Autor "Sqo"
(dodane 3 paźdz. 20008 r)

Chwila obok Ciebie''

Gdy zamykam oczy widzę dokładnie,
Jak śmiejesz się do mnie...
Tak promiennie, ładnie
Dotykasz mnie, a ja dotykam Ciebie...
Czuję się bosko, jestem w siódmym niebie...
Pocałunków moc nie daje nam spokoju...
Jest cisza, księżyc Ja i Ty w pokoju...
Przutulasz mnie mocno, wtulam się w ramiona...
I tak chcę zasnąć, jestem już zmęczona...
Trzymam Twoją dłoń, lecz coraz słabiej ją czuję...
Oddalasz się ode mnie, wszystko w okół wiruje.
Straciłam już Ciebie, Twoje ciało zniknęło
Budzę się znowu...
Wszystko już minęło.

autor nieznany
(dodane 8 paźdz.2008r,)

"Zamknięta"

Zamykają mnie ...o nie!
Kraty, klawisz, dziary i łyse łby.
Gwałty, bicze, dzikie sny.
Tylko lina, klamka i zwis.
Umrzeć i nie czuć już nic.
Pierwsza noc.
Wrzaski, brzaski, rozpierducha.
Nikt nikogo nie słucha,
każdy robi to co chce,
każdy tutaj swoim BOgiem jest.
No kurwa,boję się !
Ale nie...!
Nie mogę poddać się

Carola
(dodane 10 paźdz. 2008 r.)

"Gruchot łamanych kości"

Stoję sobie tu. Nikomu nie wadzę.
Nagle podchodzi. Depcze. Odchodzi.
Leżę tu.półprzytomna, zakrwawiona, połamana.
Już chyba nawet nie oddycham.
Po prostu leżę i totalnie zdycham !
A on ? A co zrobił on?
Wziął szczotkę i zamiótł mnie w kąt.
Wykręcona, zabrudzona, rozpieprzona
lezę i czuję jak mysz do mnie dobiera się.
Gryzie mnie w policzek i w czółko.
Coś czuję, że zaraz załatwi na mnie się.
A co ! Walnie gównem prosto w twarz.
A ja nie oddam, bo łamane kości mam.
 

Carola
(dodane 10 paźdz. 2008 r.)

Szukając

Wspięłam się kiedyś na czubek drzewa
By dotknąć Boga, by dotknąć nieba
Drzewo złamane, ja potłuczona
Tam nie znalazłam kawałka Boga !

Szukając, poszłam ja do spowiedzi
Patrzę zza kratek, a tam... ksiądz siedzi !
Zrezygnowana, odeszłam potem
Patrząc, jak ołtarz ocieka złotem...

Wracając smutna, z głową spuszczoną
Pozakręcaną, żwirową drogą
Spotkałam Ciebie... na mnie czekałeś...
Ty przytuliłeś, pocałowałeś...

I w jednej chwili ja zrozumiałam
Że odnalazłam, czego szukałam!
Najlepszym dowodem na Boga istnienie
Jest fakt, że teraz wtulam się w Ciebie!

Dobro i miłość jaką mi dajesz
Jest cudem Boga ! Dziękuję Panie !
Odkryłam prawdę znaną od wieków
Że Bóg jest w każdym, dobrym człowieku...

Dziś już nie szukam, i Ty nie szukaj
Prędzej czy później Bóg w drzwi zapuka
Wystarczy tylko w domu obecność
Otwarte serce na ludzi, na wieczność...

Agnieszka D.
(dodane 8 paźdz.2008r,)

Bezradność

Są dni, kiedy płakać się chce,
kiedy życie zmienia swój bieg...
...kiedy czas niczym piasek umyka przez palce...
a ludzie traktują Cię jak sen...
nie masz się, do kogo zwrócić o pomoc...
...jesteś sam niczym kwiat na łące,
opuszczony przez świat...
w tłumie innych barw...pośród nieskończonych wad...
...samotny, chociaż pośród innych trwasz...
nie mogąc się śmiać, mówić a nawet smucić...
...nigdy się to nie zmieni,
zawsze w swych problemach będziesz sam...
wszystko wtedy traci sens...bo wśród zwykle znanych Ci ludzi...
...jesteś sam...nie zauważony, staczasz się w myślach tylko Tobie znanych....

Maciej Sarman
(dodane 12 paźdz.2008r,)

 Zaginiona

Jeszcze wczoraj tu jadłaś kolację,
potem w biegu zbierałaś swe rzeczy,
odwoziłam Cię przecież na stację,
tyle szczęścia, że nikt nie zaprzeczy.
Kilka dni nieświadomie radosnych,
nie wiedziały co zaraz się zdarzy,
nie przeczułam, że w swej życia wiośnie
nagle Bogu się duchem zamarzysz.
To zbyt długie, jak nigdy, milczenie
myśli rwało w przeróżne obawy,
gdy zgłaszałam Twoje zagubienie
nie wierzyłam w gorszy obrót sprawy.
Telefony, wizyty, ulotki,
nikt nie widział, nie słyszał i nie wie,
a na mieście rodziły się plotki,
lecz nie chciałam ich przyjąć do siebie.
W Twym pokoju tak cicho i pusto
jakby nigdy tu Ciebie nie było,
aż modlitwy nabiegły ku ustom
zaklinając na wiarę i miłość.
Dzwonek do drzwi jak dzwon przy kościele,
co oznajmiał tragiczną nowinę,
i wiadomość o odkrytym ciele,
nieświadomie szeptałam Twe imię.
Sił ostatkiem drzwi zamknę na głucho,
by nikt więcej nie przyniósł złych wieści,
i otworzę serca bramę duchom,
gdy nie zechce już bólu pomieścić.

Autor: AMK
(dodane 15 paźdz.2008r,)

Gdy ptaki odlatują

Jesień odkryła gniazdo na drzewie
chłód w nim zamieszkał, choć ciepłe jeszcze.
Wiatr naśladuje ptaki fałszywie
nucąc piosenki nocą złowieszcze

Liście kryły się przed okiem ciekawym.
Kwiaty akacji pachniały wiosną.
Słońca języki , tak dla zabawy
łaskotały gromadkę radosną.

Całowały latem i pieściły.
Akacja tuliła je w ramionach.
Ptaki rosły , nabierały siły,
by zły wiatr ich nigdy nie pokonał

Przyszła jesień , chmury skryły słońce.
Liście zżółkły , ptaki odleciały.
Zostało gniazdo , konary drżące
i serce pęknięte ,... choć ze skały.

Kiedy raz pożegnasz progi domu
zamkniesz drzwi , by w nowe życie wkroczyć
to pamięć wyciągnie po kryjomu
wspomnienia tych najpiękniejszych przezroczy

Dodano: 2008 listop. 07 r.
Autor: Betula

Dom pośród mgieł stoi

Dom pośród mgieł stoi
Obok kurhany dawnych marzeń
leżą tu utracone,
stare ...dawno zapomniane

Przechodzę obok nagrobków
Drzwi otwiera mi czarna postać.
Ze skrzydeł czarne pióra spadają.
Gestem i uśmiechem zachęca do środka

Mrok nie pozwala obejrzeć wnętrza.
Szukam światła i z nikąd go nie ma.
Upadam klęczę, krzyczeć zaczynam
Cisza mi tylko odpowiada.

"To koniec” w mej głowie myśl się odbija
... słyszę kroki ktoś się zbliża
Pochodzi postać, a jest nią kobieta
widzę ją i nagle umieram


Autor: Ilmarion
Dodane  17 listop. 08 r.

Błaganie

Jak mam prosić i błagać
o cud śmierci...?
Bądź ze mną co noc
i razem ze mną obudź się.
Nie mam sił, by samej
zrobić to o co proszę co noc.
Życie nie znaczy nic,
dom, rodzina to wszystko
będzie nawet gdy braknie mnie.
Nikt nie wie o czym marzę
A ja tylko chcę nie być
już ani tu , ani tam
nie chcę być.
Proszę odbierz to czego nie chcę mieć
tak żeby nie dowiedział się nikt.
Nikt nie zauważy ,że to już stało się.
Marzenie me...
innych nie mam , już nie !

Autor: spinka 10 maja 2007 r
Dodane  17 listop. 08 r..

Nie ma

Nie ma marzeń
w bladym umyśle tchórza,
który lęka się walczyć
Nie ma siły
w wojowniku bez ambicji,
a samą tylko pustą wizją tego,
co zrobić powinien
Nie ma szczęścia
w umyśle samobójcy
krzyczącego o pomoc krzykiem,
którego nikt nie słyszy,
bo nikt nie chce słyszeć.
Nie ma rozumu
w bezmyślności
Nie ma szlochu
w cichym sercu
Nie ma stałości
w tym efemerycznym świecie
Nie ma wyniku
bez wizji następstwa
Nie ma innych
bez nas
Nie ma nas
bez Boga
Nie ma niczego
bez czegokolwiek...

Elenwen
(dodane 27 luty 2009 r)

Jak powiedzieć

Jak powiedzieć ci, że kocham
Na łące - pośród kwiatów bzu?
W deszczu
gdy zmoknięta pukasz do bramy
w gąszczu bezbarwnych ulic?
Może poprowadzić cię nad rzekę
nasze myśli połączy woda
Śmiać się,
czy płakać gdy odmówisz ?

"kokietka"
(dodane 17 marca 2009r)

Gdy Ciebie brak

Puste słowa, smutne dni
i nie tańczy z nocą świt
Szare chmury, mokry świat
czekają na promienny blask
Nad codziennością unosząc się
szukam sensu zgubionego gdzieś
Ciepła tych minionych lat
w kalendarzu wspólnych dat
Tak powoli i spokojnie
w tęsknocie mi serce moknie
I z deszczu wyrastają szczere
żal i niespełnienie

Karmanti 01.05.2008
(dodane 13 marca 2009 r.)

"Kamikadze"

Płatek śniegu - kamikadze
czule błysnął na jej skroni
kiedy sfruwał był czułością
zakochaną w perfum woni.
Z nieba cząstką spadł boskości
bezradnością przestraszony
marząc bielą o miłości
tchnieniem został odtrącony.
Chce być niefortunny kochaś
duszą pary wód w obiegu,
aby spłynąć znów opłatkiem
bezgrzesznego płatka śniegu.

Autor: Iwona D. Ruciane Nida
(dodane 14.wrzesień 2008 r.)

"Jak nocna ćma"

Jak nocna ćma do ognia lecę
A gdy za mocno mnie przypala
I rozżarzonym ogniem świecę
W nieznaną ciemność się oddalam
Uratowana od spalenia
Bezmyślnie się poddaje woli
Nowego szukam znów płomienia
Niepomna jak to bardzo boli
O Boże – powiedz czemu błądzę
Wciąż wracam na tę sama drogę
I swego błędu nie osądzę
Panie – ja chce – ale nie mogę
O daj mi Panie moc przetrwania
Lub płomień uczyń niegorący
Uchroń mnie Boże od spalania
Gdy znowu wpadnę tam niechcący

Autor: Julka
(dodano 21 paźdz. 2008 r.)

 Krzyż i znicz

Za zakrętem przy lesie
stoi krzyż, pali się znicz.
Za zakrętem, to miejsce
w pomięci przeklęte,
urywa się świat,
nie zostawiając nic.
Tam w dzień Krzysztofa
tragedia się stała...
Czy ocalała? - nie ocalała.
Tam za zakrętem,
stoi krzyż pali się znicz.
Tam moja córka,
ten świat pożegnała!!!
Tam za zakrętem,
stoi krzyż, a jej luby pali
znicz.

Autor: fila4
(dodane 6 paźdz.2008 r)

"Gniew"

O jedno przyjazne spojrzenie
którego sam nie umiesz mi dać
o jedno dobre słowo
kiedy sam wyrzucasz
salwy wulgarnych epitetów

o jedną szczyptę soli za dużo
gdy sam nie przyprawiłeś
jednej potrawy
o jeden krzywo postawiony but
gdy swoich szukasz po całym mieszkaniu

o jeden złamany grosz
gdy sam przetraciłeś majątek

gniewasz się
co dnia
a dziś wyjątek
gniewam się ja
nie mogę znaleźć
gdzie gniewu początek

Ewa Bawolska
(dodane 6 paźdz.2008 r.)

Wiersz dla Ciebie

Kochać - to z drugim dzielić się stale,
karmić go ciepłem, czułością odziać...
O tyle kochasz, o ile dajesz,
o ile szczęście mnożysz przez podział.

Zechciej dla bliźnich życie rozkruszyć,
by dać każdemu z siebie kruszynę
- na miarę ducha stań się krezusem,
na miarę serca zostań olbrzymem.

Wykuj już dzisiaj podkowę w kuźni
i swemu bratu przekaż ją w darze,
w wątłą dłoń siostry czule włóż guzik
i załóż dla niej strój kominiarza.
Dźwigiem nadziei podnieś upadłych,
linę pomocy opuść tym na dnie.
Bądź im przystanią w czas groźnej burzy,
przewodnią gwiazdą w zawiłej drodze;
i wciel się dla niej w anioła stróża,
zmień się dla niego w brzytwę na wodzie.
Amputuj troski z ponurych twarzy,
uśmiech zmartwionym ślij dla osłody,
grypą radości smutnych zarażaj.

Dając odbierasz swoją nagrodę,
więc nigdy szczodry nie bądź na pokaz,
za dar nie żądaj wdzięczności żadnej;
żyj aby dawać, dawaj by kochać,
tego co dałeś nikt ci nie skradnie...
Żyj aby dawać, dawaj by kochać,
tego co dałeś nikt ci nie skradnie...

Rafał Piprek
(dodane 10 paźdz.2008 r.)

Na siłę

Poszukam miłości jak grzybów w lesie
Wybiorę halucynogenne
Jadalne podobno są ciężkostrawne
Trujące zabiją całą nadzieję
Poszukam miłości w agencji za rogiem
Poproszę dwie panie do towarzystwa
Blondynka z brunetką wypełnią misję
Zbawiania ciała śmiertelnika
Poszukam miłości jak dobrej pracy
Na rynku w sytuacji bezrobocia
Dzień dobry, przepraszam, czy jest jakiś wakat?
Czy może raczysz mnie pokochać?

Autor: Chestero
(dodane 8 paźdz.2008r,)

Łza

Każdy dzień odbiera nam łzę..
Każdy dzień.. Nieodmiennie..
Brutalnie i łapczywie..
Za naszą miłość, smutki i braki...
Za wady, uczucia i smaki...
Za każdego z nas
i za tych spoza także..
Morze łez... Napełnia się...
Wciąż i wciąż.. Znacznie..

Aduś 15
(dodane 8 paźdz.2008r,)

Wiatr

Cisza szeptów wiatru
Niewładnie okrywa me ciało
Próbuje je otulić ciepłem martwych ramion
Wpatruje się w moje oczy
Które nie umieją patrzeć
Są ślepe na życie i na uczucie
Jakich me serce doznaje

Szepty cichną w ciemnościach
Odchodzą niespełnione
Nie dały wystarczającej miłości
A ponadto zostały wyśmiane

Agnieszka D.
(dodane 8 paźdz.2008r,)

Patrz

Słyszysz te smutne wołania rwącej rzeki ?
jakby topielcy co zginęli w niej,
w obłędzie niespełnionej miłości,
próbowali wykrzyczeć imiona ukochanych.
Przypatrz się czasem uważniej jeziorom,
czyż ich głębia nie jest piękna ?
I ponura jak zmierzch w piekle,
Pełna zimna i niesmaku,
a zarazem tętniąca życiem,
Nadająca życie.!
Rozejrzyj się po niebie,.
Ile ptaków dziś zgładzono,
Znów uboższe są o swe dzieci,
a jednak jakie szczęśliwe.
Umarły w błogiej nieświadomości życia.
Patrzmy na świat,
śmiejmy się z jego ironii.
Bo i drzewo kiedyś uschnie,
kwiat na łące zostanie rozdeptany,
małe gniazdo mrówek solą zasypane,
My też wkrótce odejdziemy w niepamięć,
A po nas następni ,..i następni.
I czyż to nie jest śmieszne ?
Kochamy cos tak kruchego,
cos czego nie potrafimy uchronić..
Uwielbiamy każdy oddech
choć tego nie wiemy,
a możemy powiedzieć, że
jest ohydny.

Piękniewski Maciej
(dodane 12 paźdz.2008r,)

 Winny

Niewinny człowiek,
który przypadkiem ją zabił.
Niewinny i policjant,
który nie zwrócił uwagi.
Nie jest winny ten,
co okradł martwe ciało.
Zawinił jednak taki,
który ją kochał za mało.
Nie jest winny lekarz,
że przyjechał za późno.
Niewinny przechodzień,
reanimujący na próżno.
Nie ma winy pijak,
który szydził z jej bólu.
Ani winny nie jest
ojciec, że ją teraz tuli.
Niewinna matka,
że tak po niej płacze,
Niewinny gawron,
który wokół ciała skacze.
I niewinny Bóg,
bo ją w Niebie ocucił.
Winny jedynie jest ten,
który ją z serca wyrzucił.

Autor: Serenity
(dodane 16 paźdz.2008r,)
 

Przebudzenie

Obudziłem się zwykłego dnia,
Próbuję spojrzeć za ono,
lecz wszytko przesłoniła mgła.
Zniknął widok,
na który spoglądałem codzień,
Szukam i oziębienie zmienił ogień.
Otrzymałem promień nadziei,
że następnego dnia nic się nie zmieni.
Ja pragnę czegoś nowego
.... miłości,
Ale ta rozmowa rujnuje moje mądrości.
Drogę wskazała mi jasność niebieska,
Czułem, że opatrzność nade mną
jest ...królewska.
Silny huragan jej nie zdmuchnie,
Boję się, że me serce wybuchnie.
Znów zostaję sam,
uczucia pójdą w zapomniane,
Nie pozwolę !
Prędzej moje oczy zostaną zadrapane.
Potrzebuję ziarna, kłos zboża,
Żeby znów pojawiła się zorza.

Autor ? morfeusz@iv.pl
Dodano: 14 listop. 08 r.

Dla taty

Zostałam sama,
Szukam drogi.
Czy ją znajdę?
Czy osiągnę cel?
Jestem sama - zostawiłeś mnie.
Twoim domem czarna gleba.
Obiecałeś mi kawałek nieba -
A odszedłeś,i zostawiłeś.
Ja pamiętam -
nie zapomnę nigdy Ciebie tato -
kocham Cię...

Autor: Dominika - 1 kwietnia 2007 r.
Dodane  17 listop. 08 r.

Jak Zapomnieć?

Kochanie moje, wciąż myślę o Tobie
Twój głos splata się z moim
Jesteś jak wiosenny wiatr
Który tak szybko znika, jak się pojawia
Twój głos wciąż brzmi w moim uchu
Tak wyraźnie jakbyś stał tuż obok
Pamiętam dobrze dotyk Twych ust
Wciąż widzę Twe oczy
Lecz cóż mi po wspomnieniach
Przecież Ciebie już nie ma
Odszedłeś tak szybko
Nie mówiąc nawet "żegnaj"
Teraz juz wiem, że dla Ciebie
Nigdy nie istniała nasza miłość....

Autor: CZARNA
Dodane  17 stycznia. 09 r.

Los mój

Pośród gwiezdnych firmamentów
Na niebiosów boskich górze
Tam, gdzie złota lśnią promienie,
tam gdzie wietrzyk igra w chmurze,

boska ręka zapisała
w skale moje przeznaczenie
los mój - drogę aż do śmieci
której, chociaż chcę, nie zmienię.

Tak mi przyszło iść niepewnie
Bo mi nogi z łaski dano
Pragnąc, by mi łez szczędzono,
aby wszędzie mnie kochano.

Tam, gdzie widać ptaków taniec
tam, gdzie szepce modra rzeka
karty świata wyciosano
a w tych kartach los człowieka.

W skale nocy ciemny tunel
w którym światła blask ukryty
A nasz los po wieki wieków
będzie skałą tą przykryty.

Nienawiścią płonąc ludzie
zapomnieli o mądrości
w gruzy obrócili piękno,
domu swojego krasności.

Pochowali się za grzechem
krzykiem zdruzgotali nieba
odnowili skazy żałość
tego właśnie diabłu trzeba...

Rajskie szepty tej krainy
marzeń, snu i ukojenia
przemieniliśmy na końcu
w lawę krzyku i cierpienia.

W tej krainie teraz muszę
żyć i szukać przeznaczenia
tam, gdzie koniec na mnie czeka
w wietrze przeszłości imienia

Tam, gdzie kroki stóp mych spoczną
wśród wiecznie zielonych lasów
w końcu podróż swą zakończę
na granicy wszystkich czasów...

Elenwen
(dodane 3 marca 2009 r)