Paramenides z Elei
(ok. 540-ok. 470 p.n.e.),
Parmenides z Elei filozof grecki współczesny Heraklitowi.
Założyciel szkoły elejskiej zwanej szkołą Parmenidesa.
Był twórcą:
1.teorii jedności i niezmienności bytu,
2) poglądu o nierozerwalności bytu i myśli,
3) zasady odróżniania myśli od postrzegania,
4) dedukcyjnej, dialektycznej metody filozofowania.
Zgodnie z jego naczelną tezą, świat składa się z mnogości
rzeczy, w której tkwi antagonizm pomiędzy trwałością i
zmiennością.
O niczym w przyrodzie nie można rzec, że jest, lecz tylko, że
się staje.
Poglądy Parmenidesa stały się zaczątkiem dualizmu, którego w
filozofii Heraklita nie było.
Parmenides przyjmował tożsamość myśli i bytu. Odróżniał myśl od
postrzeżenia, w ten sposób dokonał niemal jednocześnie z
Heraklitem, choć różnego w skutkach, rozróżnienia poznania
zmysłowego i myślowego.
Teoria Parmenidesa wywarła poważny wpływ na filozofię Platona.
|